Lotnisko w Łososinie Dolnej (kod ICAO: EPNL), znajdujące się przy drodze Brzesko – Nowy Sącz, 14,5 km na północ od Nowego Sącza, jest siedzibą Aeroklubu Podhalańskiego. Dysponuje trawiastym pasem startowym o wymiarach 800 x 150 m na kierunku 043o/223o i obsługuje tylko ruch lotniczy VFR. Jest położone w przestrzeni klasy G sięgającej do wysokości 2000 m (6500 stóp – FL 065), gdzie styka się z przestrzenią klasy C UTMA Kraków. Na lotnisku znajdują się dwa hangary, stacja paliw, budynek szkoleniowo – techniczny z wieżą kontroli lotów oraz kolonia domków campingowych, stanowiących kwatery dla gości aeroklubu.
Aeroklub Podhalański został utworzony pod nazwą Aeroklub Nowosądecki na fali odwilży października 1956. W listopadzie 1957 otrzymał nazwę Aeroklub Podhalański, przejmując ją od aeroklubu w Nowym Targu, który przemianowano na Aeroklub Tatrzański. Początkowo funkcjonował na szybowisku na górze Jodłowiec w Tęgoborzu. Brak lądowiska w terenie płaskim uniemożliwiał szkolenie samolotowe i loty szybowcowe za wyciągarką. W 1958 Aeroklub otrzymał teren cofki Jeziora Rożnowskiego przy moście w Kurowie. Lądowisko położone na terenie zalewowym nie nadawało się do całorocznego użycia i budowy stałych obiektów, co spowodowało konieczność wyszukania miejsca pod budowę nowego stałego lotniska. Jedynym takim miejscem był teren Państwowej Hodowli Koni w Łososinie Dolnej. W 1960 z inicjatywy zarządu Aeroklubu Podhalańskiego powstał Społeczny Komitet Budowy Lotniska w Łososinie Dolnej, który uzyskał poparcie i dotacje ze strony dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju, generała Jana Frey – Bieleckiego. Z jego rozkazu wojska inżynieryjne w ciągu 5 dni zbudowały płytę lotniska i 700 m szosy. Szóstego dnia, 17 września 1960 na nowym lotnisku (ok. dwukrotnie dłuższym niż obecnie) wylądował odrzutowy samolot myśliwski MiG-15. 18 września 1960 r. podczas oficjalnego otwarcia, połączonego z pokazami lotniczymi, gen. Frey – Bielecki przekazał lotnisko do użytkowania Aeroklubowi Podhalańskiemu.
Plany budowy zapory wodnej na Jeziorze Rożnowskim na trzy lata wstrzymały rozbudowę infrastruktury na lotnisku w Łososinie. Dopiero gdy w 1963 zapadła decyzja o odłożeniu budowy zapory, rozpoczęła się budowa obiektów lotniskowych. W 1965 zakończono montaż hangaru przeniesionego z Jodłowca, a w 1966 powstał główny budynek aeroklubu. W latach 70. zbudowano drugi hangar.
Położone na styku Beskidu Wyspowego, Pogórza Wiśnickiego i Rożnowskiego, w bezpośredniej bliskości jeziora, lotnisko w Łososinie jest jednym z najpiękniejszych w Polsce. Loty widokowe nad Jeziorem Rożnowskim są dużą atrakcją turystyczną regionu i jednym z głównych filarów finansowania działalności Aeroklubu Podhalańskiego. Co roku organizowane są też festyny lotnicze, przyciągające wielu mieszkańców regionu i turystów.
Ten rejon Polski to teren idealny (czyli bardzo trudny) do rozgrywania zawodów w lataniu precyzyjnym. Porośnięte lasem góry i bardzo gęsta zabudowa stanowią duże wyzwanie nawet dla mistrzów świata. Rozegrano tam również m.in. Samolotowe Nawigacyjne Mistrzostwa Polski Seniorów i Juniorów czy międzynarodowe zawody modelarskie w 1979 i Mistrzostwa Świata w modelarstwie rakietowym w 1983. Od 2003 na lotnisku w Łososinie rozgrywane są zawody w ramach Samolotowego Nawigacyjnego Pucharu Polski.
