Wojskowa wersja jednego z najpopularniejszych śmigłowców świata. W 1960 r. armia amerykańska ogłosiła konkurs na lekki śmigłowiec obserwacyjny (Light Observation Helicopter, LOH). Firma Bell Helicopter opracowała projekt D-250, oznaczony jako YHO-4. Na bazie tego projektu powstał Model 206, oznaczony YOH-4A. W 1962 r. zbudowano pięć prototypów do prób wojskowych. Projekt Bella przegrał ze śmigłowcem OH-6A firmy Hughes, który został ogłoszony zwycięzcą konkursu w 1965 r.
Po odrzuceniu przez armię Bell dokonał kolejnych zmian konstrukcyjnych i skierował śmigłowiec do na rynek cywilny pod oznaczeniem Bell 206A JetRanger. Rozpoczęła się masowa produkcja i dziś Bell 206 jest najpopularniejszym na świecie typem lekkiego śmigłowca turbinowego, używanym w lotnictwie cywilnym i wojskowym wielu krajów.
W 1967 r. armia amerykańska ponownie przeprowadziła konkurs na lekki śmigłowiec, z powodu kłopotów produkcyjnych firmy Hughes. Firma Bell zgłosiła śmigłowiec 206A, który został ogłoszony zwycięzcą i otrzymał oznaczenie OH-58A Kiowa. W sierpniu 1969 r. śmigłowce Kiowa weszły do akcji w jednostkach amerykańskiej Kawalerii Powietrznej walczących w Wietnamie. Podczas walk utracono 45 śmigłowców.
Śmigłowiec Bell OH-58 był modernizowany w latach 70-tych i 80-tych. Początkowo powstała wersja OH-58C, napędzana mocniejszym silnikiem i wzbogaconą awioniką. W 1981 r. oblatano prototyp wersji OH-58D, wyposażonej ponownie w mocniejszy silnik i układ przeniesienia napędu, czterołopatowy wirnik nośny i umieszczoną na maszcie nad nim głowicą obserwacyjną, mieszczącą stabilizowaną żyroskopowo platformę z kamerą telewizyjną, systemem obserwacji w podczerwieni i laserowym dalmierzem i znacznikiem celu. Wersja uzbrojona nosi oznaczenie OH-58D Kiowa Warrior. Śmigłowce OH-58D współpracują ze śmigłowcami szturmowymi AH-64 Apache, wskazując im cele do zniszczenia.
W 1970 r. Siły Zbrojne Kanady zamówiły 74 śmigłowce Bell OH-58A w celu zastąpienia nimi śmigłowców Hiller UH-12 Nomad i samolotów Cessna L-19 Bird Dog. Dostarczono je w latach 1971–1982. Były użytkowane do 1995 r. Oprócz Stanów Zjednoczonych i Kanady użytkownikami śmigłowców są Austria, Australia, Dominikana, Tajwan i Arabia Saudyjska.
Prezentowany śmigłowiec, numer seryjny 71-20920, numer ewidencyjny 136255 został przekazany przez Siły Zbrojne Kanady w 2010 r.
Średnica wirnika | 10,77 m |
Długość kadłuba | – |
Masa startowa | 1360 kg |
Maksymalna prędkość | 222 km/h |
Pułap | 5800 m |
Zasięg | 481 km |
Uzbrojenie | system uzbrojenia M27 z karabinem maszynowym M134 Minigun kal. 7,62 mm lub system uzbrojenia XM-8 z granatnikiem M129 kal. 40 mm |
Silnik | silnik turbowałowy Allison T63-A-700 o mocy 317 KM |