Silnik powstał w firmie Brandenburgische Motorenwerke GmbH w Berlinie. Firma ta została założona w 1936 r. przez Siemens GmbH i przejęła dział silników lotniczych firmy Siemens. Silnik miał stalowe cylindry o aluminiowych głowicach i był wyposażony w sprężarkę i wtrysk paliwa. Bramo Fafnir stosowano w samolotach Dornier Do 17, Do 19 i Do 24T.
Układ | 9-cylindrowy gwiazdowy |
Chłodzenie | powietrzne |
Stopień sprężania | 11,4 |
Pojemność | 26,8 l |
Masa | 550 kg |
Moc maksymalna | 900 KM przy 2500 obr./min |
Archiwalia: Instrukcja silnika, 1941