Silnik tłokowy, dwucylindrowy w układzie „bokser”, chłodzony powietrzem. Został zaprojektowany w 1923 r. przez wydział silnikowy zakładów w Bristolu pod kierownictwem Roya Feddena wobec zapotrzebowania rynkowego na silnik o małej mocy, który umożliwiłby konstruowanie lekkich samolotów.
Cherub stanowił napęd większości spośród samolotów, które wzięły udział w zorganizowanym przez Aeroklub Królewski (Royal Aero Club) konkursie szkolnych lekkich samolotów dwumiejscowych w Lympne 29 września – 4 października 1924 (Two-seater Light Plane Competitions at Lympne): Wee Bee I, Brownie, Avis, Pixie IIIa, Westland Wood Pidgeon, Cranwell II, Vickers Vag
Silnik Cherub zdobył tu spore uznanie, które przełożyło się na popularność silnika w następnych latach. Napęd ten zastosował m.in. niemiecki konstruktor dr Alexander Lippisch w jednym ze swoich „latających skrzydeł” – motoszybowcu Storch IX B.
| Układ | 2-cylindrowy płaski (bokser) |
| Pojemność | 1,095 l |
| Moc | 32 KM (24 kW) przy 2500 obr./min |
