J79 został skonstruowany w firmie General Electric w Stanach Zjednoczonych w połowie lat 50-tych. Charakterystyczną cechą silnika J79 jest zmienna geometria kierownic sprężarki (statora), co pozwalało na latanie z prędkością naddźwiękową przy zminimalizowaniu ryzyka wystąpienia pompażu (zaburzeń przepływu powietrza w silniku, powodujących przerwanie jego pracy).
Silniki GE J79 były produkowane w wielu wersjach i wykorzystywane w takich samolotach jak amerykańskie Lockheed F‑104 Starfighter, Convair B‑58 Hustler, North American RA‑5 Vigilante, McDonnell F‑4 Phantom II i izraelski IAI Kfir. Wersja J79‑GE‑11A została opracowana dla eksportowej wersji myśliwsko-bombowej Starfightera, F‑104G. Silniki te były produkowane w Stanach Zjednoczonych i na licencji w RFN, Włoszech, Belgii, Kanadzie i Japonii.
| Układ | jednoprzepływowy, jednowałowy silnik turboodrzutowy ze 17-stopniową sprężarką osiową |
| Masa | 1630 kg |
| Ciąg maksymalny bez dopalania | 45 kN (4535 kG) |
| Ciąg maksymalny z dopalaniem | 70,28 kN (7165 kG) |
