LTV A-7 Corsair II to amerykański samolot szturmowy, skonstruowany w latach 60-tych na zamówienie US Navy jako następca samolotu Douglas A-4 Skyhawk. Konstrukcja Corsaira II oparta była na konstrukcji myśliwca Vought F-8 Crusader. Corsair II był jego uproszczoną, skróconą, poddźwiękową wersją. Nazwę Corsair otrzymał po znanym i udanym samolocie myśliwsko – szturmowym z okresu II wojny światowej Vought F4U Corsair. Prototyp oblatano 27 września 1965 r., a pod koniec 1966 r. pierwsze seryjne egzemplarze trafiły do jednostek bojowych.
W grudniu 1967 r. pierwsze jednostki A-7 weszły do akcji w Wietnamie. A-7 w Wietnamie okazały się bardzo skuteczne w walce. Początkowo powstały wersje A-7A, A-7B i A-7C dla lotnictwa US Navy i A-7D, ze zmienionym silnikiem, awioniką i działkiem dla USAF i ostateczna wersja A-7E dla US Navy, będąca przystosowaną do operowania z lotniskowców odmianą A-7D. Produkcja A-7 trwała do 1984 r., zbudowano 1569 egzemplarzy wszystkich wersji. Samoloty A-7 wzięły udział w wojnie w Wietnamie, inwazji na Grenadę i wojnie w Libanie w 1983 r., ataku odwetowym na Libię w 1986 r. i operacji Pustynna Burza w Iraku w 1991.
Oprócz USA użytkownikami A-7 były Portugalia, Grecja i Tajlandia. Na początku lat 80-tych siły powietrzne Portugalii zakupiły 50 samolotów w wersji A-7P, będącej modyfikacją wersji A-7A, wyposażoną w silnik nowszego typu i awionikę z wersji A-7E. Portugalia eksploatowała te samoloty do 1999 r.
Egzemplarz muzealny został pozyskany w drodze wymiany za samolot MiG-21 PFM z Muzeum Portugalskich Sił Powietrznych.
Rozpiętość | 11,81 m |
Długość | 14,06 m |
Masa startowa | 19 050 kg |
Maksymalna prędkość | – |
Pułap | 12 800 m |
Zasięg | 3600 km |
Uzbrojenie | 2 działka Colt Mk12 kal. 20 mm, pociski rakietowe AIM-9 Sidewinder na belkach po bokach kadłuba i do 6800 kg uzbrojenia podwieszanego na sześciu belkach skrzydłami (bomb, wyrzutni rakietowych, rakiet kierowanych) |
Silnik | dwuprzepływowy silniki turboodrzutowy TF30-P-408 o ciągu 59,6 kN |