Mi-8 to średni śmigłowiec transportowy napędzany dwoma silnikami turbowałowymi, opracowany na początku lat 60. w biurze konstrukcyjnym Mila w ZSRR jako następca tłokowego Mi-4.
Pierwszy prototyp, napędzany jednym silnikiem oblatano w 1961 r. Kolejny prototyp, napędzany dwoma silnikami TW-2 oblatano w 1962 r. Mi-8 stał się jednym z najbardziej rozpowszechnionych na świecie śmigłowców transportowych. Powstało wiele wersji: transportowa, pasażerska, salonka, ratownicza i wersje specjalistyczne, jak np. latające stanowisko dowodzenia. Wyprodukowano ponad 9000 egzemplarzy i produkcja wersji rozwojowych trwa do dziś. W oparciu o konstrukcję Mi-8 powstał też śmigłowiec-amfibia Mi-14. W kodzie NATO Mi-8 nosi nazwę Hip.
W 1976 r. opracowano wersję rozwojową Mi-17 (w Rosji oznaczonej Mi-8M), napędzaną silnikami TW-3 o większej mocy, co zwiększa możliwości operacyjne śmigłowca w terenach górskich i w warunkach klimatu gorącego, co zostało przez armię ZSRR wykorzystane w wojnie w Afganistanie.
W polskim lotnictwie wojskowym śmigłowce Mi-8 w wersjach transportowej, pasażerskiej, salon i ratowniczej są wykorzystywane od 1968 r., a Mi-17 od 1987 r. Trzy Mi-8 są też eksploatowane przez lotnictwo Policji.
Egzemplarz muzealny Mi-8 w wersji pasażerskiej VIP numer seryjny 10620, numer boczny 620 został wyprodukowany w Kazańskich Zakładach Śmigłowcowych w 1973 r. Służył w 36. Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego w Warszawie. Był jednym z Mi-8 pułku, które obsługiwały wizyty papieża Jana Pawła II w Polsce. Śmigłowiec został przekazany do zbiorów Muzeum w grudniu 2009 r.
Średnica wirnika | 21,3 m |
Długość kadłuba | 25,24 m |
Masa startowa | 12000 kg |
Maksymalna prędkość | 250 km/h |
Pułap | 4500 m |
Zasięg | 520 km |
Uzbrojenie | – |
Silnik | dwa silniki turbowałowe TW-2-117 o mocy 1500 KM każdy |