Logo Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
Ekspozycja stała Samoloty

Polikarpow Po-2LNB

Kraj:ZSRR
Typ:samolot bombowy
Rok:1944
Samolot Polikarpow Po-2LNB

Prototyp samolotu U-2 opracowano w biurze konstrukcyjnym Nikołaja Polikarpowa. Był to jednosilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji całkowicie drewnianej, samolot oblatano w styczniu 1928 roku. Po dokonaniu drobnych poprawek w konstrukcji płatowiec U-2 skierowano do produkcji masowej.

Zbudowano szereg wariantów przystosowanych do różnych celów i warunków klimatycznych. Pojawiły się wersje sanitarne, rolnicze, dyspozycyjne, transportowe i pasażerskie. W ZSRR zbudowano ponad 33000 U-2 i Po-2. Ze względu na łatwość pilotażu, obsługi technicznej i bezpieczeństwo lotu typ ten był eksploatowany w różnych wariantach przez wiele lat.

Po rozpoczęciu działań wojennych na froncie wschodnim w 1941 roku powstała jedna z najciekawszych odmian samolotu U-2 – lekki nocny bombowiec. Nowa wersja uzbrojona była w jeden k.m. i ładunek bomb o masie od 200 do 300 kg. Spowodowało to spadek osiągów, jednak w czasie nocnych ataków, poza linią frontu, przy wykorzystaniu czynnika zaskoczenia można było zadać nieprzyjacielowi ciężkie straty. W 1944 roku zmieniono nazwę na Po-2. Pod koniec wojny samoloty Po-2 znalazły się na wyposażeniu lotnictwa polskiego w ZSRR.

Pierwszym egzemplarzem Po-2 przydzielonym do służby w polskim lotnictwie wojskowym był trzymiejscowy samolot oddany do dyspozycji generała Zygmunta Berlinga. Po-2 w wersji bombowej znalazły się na wyposażeniu 2. Pułku Nocnych Bombowców „Kraków”, który od września 1944 roku brał udział w walkach o Warszawę, a później na Pomorzu i w operacji berlińskiej.

W 1947 roku podjęto z przyczyn politycznych decyzję zakupu przez Polskę licencji na produkcję tych samolotów. Centralne Studium Samolotów w Warszawie dostało polecenie opracowania dokumentacji licencyjnej samolotu Po-2. W 1949 roku rozpoczęto produkcję pod nazwą CSS-13 w zakładach w Mielcu i w Warszawie, gdzie też powstała odmiana sanitarna tego samolotu nazwana S-13. W sumie w Polsce w latach 1949-1955 wyprodukowano łącznie ok. 550 samolotów CSS-13 i S-13.

Dane techniczne:

Rozpiętość11,4 m
Długość8,17 m
Masa startowa1368 kg
Maksymalna prędkość130 km/h
Pułap1300 m
Zasięg350 km
Uzbrojeniek.m. SzKAS kal. 7,62 mm, 300 kg bomb-
Silnik5-cylindrowy, gwiazdowy, chłodzony powietrzem M-11D o mocy 125 KM (92 kW)