Silnik skonstruowany w zakładach Pratt & Whitney w East Hartford w stanie Connecticut, założonych w 1925 r. przez byłych pracowników innej znanej firmy silnikowej – Wright.
Jest to najliczniej wyprodukowany w historii lotnictwa silnik w tym układzie. Jego produkcja rozpoczęła się w 1934 r. Egzemplarz muzealny reprezentuje pierwszą wersję silnika z dwubiegową sprężarką z 1939 r.
Rozwiązanie to zwiększyło możliwość zastosowania silnika w samolotach operujących na większych wysokościach. Silniki te były stosowane w samolotach Grumman F4F Wildcat, Vickers Wellington IV, Douglas A‑20 Havoc, Douglas C‑47B Dakota i Bristol Beaufort.
Układ | 14-cylindrowy gwiazdowy podwójny |
Chłodzenie | powietrze |
Stopień sprężania | 6,7 |
Pojemność | 30 l |
Redukcja śmigła | 0,56 |
Masa | 660 kg |
Moc maksymalna | 1200 KM przy 2700 obr./min |
Moc nominalna | 1100 KM przy 2550 obr./min |