16 października 1929 roku to data, która na zawsze pozostanie w annałach polskiego lotnictwa. Tego dnia Franciszek Żwirko – pilot, oraz Antoni Kocjan – konstruktor, dokonali rzeczy wyjątkowej: ustanowili pierwszy w historii Polski rekord świata w lotnictwie, oficjalnie uznany przez Międzynarodową Federację Lotniczą (FAI). Ich dokonanie było nie tylko imponującym sukcesem technicznym i sportowym, ale również dowodem ambicji, odwagi i możliwości młodego polskiego lotnictwa, które zaledwie dziesięć lat po odzyskaniu niepodległości potrafiło stanąć w jednym szeregu z najlepszymi w Europie.
Lot, który przyniósł Polsce pierwszy światowy rekord w historii lotnictwa, odbył się na lekkim samolocie RWD-2 – maszynie zaprojektowanej i zbudowanej przez trzech utalentowanych inżynierów z Politechniki Warszawskiej: Stanisława Rogalskiego, Stanisława Wigury i Jerzego Drzewieckiego. To właśnie od ich inicjałów pochodzi nazwa samolotu: RWD.
Za sterami zasiedli Franciszek Żwirko, doświadczony pilot, oraz Antoni Kocjan, konstruktor i współtwórca sukcesu. Startując z Warszawy, wznieśli się na wysokość 4004 metrów, ustanawiając światowy rekord wysokości lotu w klasie samolotów o masie własnej do 280 kilogramów. Wydarzenie to – zarejestrowane przez Międzynarodową Federację Lotniczą (FAI) – odbiło się szerokim echem zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami, stając się symbolem narodowej dumy i technicznego postępu.
Rekord ten był punktem zwrotnym w dziejach polskiego lotnictwa – po raz pierwszy w historii polska konstrukcja, zbudowana i pilotowana przez rodzimych inżynierów, znalazła się w ścisłej czołówce światowego lotnictwa sportowego i eksperymentalnego.
W dowód uznania dla tego osiągnięcia Aeroklub Akademicki w Warszawie ufundował okazały puchar, który dziś można podziwiać na naszej nowej wystawie stałej „Z wiatrem i pod wiatr – lotnictwo cywilne”.
To niezwykłe trofeum, wykonane z posrebrzanego stopu metali, zachwyca swoją formą i symboliką. Składa się z kielicha z dwoma uchwytami, osadzonego na smukłej nóżce z ozdobnym pierścieniem, zwieńczonego pokrywą zdobioną metalową szyszką oraz grawerowanymi liśćmi wawrzynu w stylu empire. W górnej części widoczny jest motyw liści i owoców dębu, a poniżej wygrawerowany napis:
„Pierwszy polski światowy rekord lotniczy
Nagroda Aeroklubu Akademickiego w Warszawie
16.X.1929”
Ten puchar to coś więcej niż tylko nagroda – to symbol odwagi, pasji i geniuszu polskich lotników, którzy swoim dokonaniem udowodnili, że Polska potrafi sięgać po najwyższe cele, zarówno w powietrzu, jak i w dziedzinie inżynierii.
