PZL-106 „Kruk” to pierwszy polskiej konstrukcji specjalistyczny samolot rolniczy, zaprojektowany w WSK PZL Warszawa Okęcie pod kierunkiem mgr. inż. Andrzeja Frydrychewicza. Jednosilnikowy, zastrzałowy dolnopłat konstrukcji metalowej. Posiada podwozie stałe z kółkiem ogonowym. Kadłub jest spawany z rur stalowych i posiada miejsce na zbiornik chemikaliów, który jest usytuowany przed kabiną pilota.
Szczególną uwagę zwrócono na bezpieczeństwo pilota. Kabina jest oddzielnym integralnym zespołem, mocowanym do kratownicy kadłuba. Za kabiną pilota znajduje się osobne pomieszczenie dla mechanika wykorzystywane przy przebazowaniu. Kabina jest szczelna, istnieje w niej nadciśnienie, a doprowadzane powietrze jest filtrowane. Dla zapobieżenia skutkom zderzeń z liniami energetycznymi na podwoziu głównym i przed kabiną pilota zamocowano noże do przecinania drutów a od góry kabiny do wierzchołka statecznika pionowego rozciągnięta jest lina odbojowa. Pod kabiną znajduje się przestrzeń ładunkowa, gdzie na odpowiednich uchwytach mocowane jest wyposażenie rolnicze w czasie dłuższych przebazowań. Skrzydło w wersji A dwudźwigarowe. Keson kryty blachą, a część spływowa płótnem. Slot stały na całej rozpiętości skrzydła.
Podstawowym zespołem aparatury agrolotniczej jest zbiornik na chemikalia. Wykonany jest z laminatu epoksydowego zbrojonego włóknem szklanym. Umieszczony jest w kratownicy kadłuba między silnikiem a kabiną pilota. W górnej części zbiornik posiada otwór zasypowy do chemikaliów sypkich zamykany klapa sterowaną pneumatycznie z kabiny pilota. W dolnej części zbiornika znajduje się otwór wylotowy zaopatrzony w zamki do mocowania różnych wersji aparatury podwieszanej. Aparatura do nawozów sypkich składa się z dozownika mocowanego do zbiornika oraz tunelu rozsiewacza zawieszanego na okuciach kadłuba. Aparaturę cieczową stanowi zespół pompująco- filtrujący, rura podkadłubowa do napełniania zbiornika cieczą roboczą oraz rury rozpryskowe z 90 końcówkami do mocowania zaworków odcinających z wymiennymi dyszkami rozpryskującymi. Rury podwieszone są na wysięgnikach za skrzydłem.
Prezentowany egzemplarz o nr fabrycznym 05005 jest jednym z 7 szt. z prototypowej serii z usterzeniem poziomym „T” . Samolot został oblatany w marcu 1975 roku. Jego napęd stanowi prototypowy silnik LiT-3S wywodzący się z produkowanego w WSK PZL Rzeszów śmigłowcowego silnika LiT-3. Silnik ten stał się protoplastą silników PZL-3S i SR, które stosowane były na seryjnych samolotach PZL-106. Na samolotach tych prowadzono w latach 1975-76 fabryczne próby w locie, różnych zespołów napędowych oraz urządzeń rolniczych. Jeden z samolotów uczestniczył w próbach eksploatacyjnych w Egipcie. Samolot przekazany do Muzeum Lotnictwa Polskiego przez EADS PZL Warszawa-Okęcie w dn. 7.10.2007 r.
Rozpiętość | 14,8 m |
Długość | 8,9 m |
Masa startowa | 3000 kg |
Maksymalna prędkość | 211 km/h |
Pułap | 4000 m |
Zasięg | 680 km |
Uzbrojenie | – |
Silnik | 7-cylindrowy, gwiazdowy, chłodzony powietrzem LiT-3S (PZL-3S) o mocy 600 KM (441 kW) |