Jeden z „polskich Bristoli”, używany do napędu PZL.23A Karaś.
Pionier brytyjskiego lotnictwa George White założył w 1910 roku firmę The Bristol Aeroplane Company Ltd. Produkowała ona samoloty, a od 1920 rozszerzyła swoje zainteresowania na silniki lotnicze, dzięki którym stała się powszechnie znana. Jednym z konstruktorów silników był znakomity inżynier Roy Fedden.
Na początku lat 30. Polska zakupiła w firmie Bristol licencję na cieszące się bardzo dobrą opinię 9-cylindrowe silniki gwiazdowe, dużej mocy, chłodzone powietrzem. Przeznaczone były do napędu projektowanych wówczas w kraju nowych typów samolotów wojskowych. Silniki te pod nazwami Jupiter, Merkury i Pegaz budowane były w zakładach PZL WS-1 w Warszawie. Silniki Jupiter montowano na myśliwcach PZL P.7, Merkury przewidywane były do kolejnych typów polskich myśliwców, a Pegazy do samolotów bombowych i pasażerskich.
Pierwszą wersją tego ostatniego typu produkowaną w Polsce był Pegaz II, osiągający moc 600 KM. Polska podjęła produkcję licencyjną pomimo tego, że silnik był niedopracowany i sprawiał problemy z przegrzewaniem się reduktora. Został zastąpiony w produkcji przez bardziej udany silnik Pegaz VIIIA. Pegaz II był stosowany do napędu samolotów PZL P.23A Karaś.
| Układ | 9-cylindrowy gwiazdowy |
| Chłodzenie | powietrze |
| Stopień sprężania | 5,5 |
| Pojemność | 28,0 l |
| Masa | 470 kg |
| Moc | 590 KM |
