Amerykański samolot myśliwsko-bombowy. Powstał jako udoskonalona wersja F-84E Thunderjet, a główną zmianą było wprowadzenie skośnych skrzydeł. Prototyp oblatano 3 czerwca 1950 r. Jego rozwój przeciągał się i dopiero w 1954 r. pierwsze F-84F weszły do służby w USAF. Była ona krótka, ponieważ jego przedłużające się narodziny w połączeniu z dynamicznym rozwojem samolotów odrzutowych w latach 50-tych sprawiły, że F-84F w momencie wejścia do służby był już samolotem mało nowoczesnym i szybko został wyparty przez maszyny o znacznie wyższych osiągach i doskonalszym wyposażeniu.
Do 1957 r. zbudowano 2348 egzemplarzy. Niektóre samoloty należące do USAF miały możliwość przenoszenia na lewym wewnętrznym pylonie taktycznej bomby atomowej Mark 7 o mocy 20 kiloton. Powstała też wersja rozpoznawcza RF-84F Thunderflash. Samoloty F-84F i RF-84F zostały użyte bojowo przez Francję podczas kryzysu sueskiego w 1956 r.
Egzemplarz muzealny o numerze seryjnym 52-7157 został przekazany przez Muzeum Sił Zbrojnych i Historii Wojskowości w Brukseli.
| Rozpiętość | 10,05 m |
| Długość | 13,1 m |
| Masa startowa | 12700 kg |
| Maksymalna prędkość | 1118 km/h |
| Pułap | 13700 m |
| Zasięg | 3724 km |
| Uzbrojenie | 6 karabinów maszynowych Browning M-3 kalibru 12,7 mm; bomby i niekierowane pociski rakietowe/dodatkowe zbiorniki paliwa o łącznej masie 2720 kg na czterech podskrzydłowych pylonach |
| Silnik | silnik odrzutowy Wright J-65-W-3 o ciągu 32 kN lub W-7 o ciągu 34 kN |
