Na zlecenie Rady Ministrów ZSRR z marca 1947, dotyczące budowy nowych odrzutowych samolotów myśliwskich, biuro konstrukcyjne Mikojana opracowało samoloty doświadczalne S-1, S-2 i S-3 ze skośnymi skrzydłami, napędzane brytyjskimi silnikami Rolls – Royce Nene i Nene II. Wykazał się doskonałymi właściwościami lotnymi.
W 1948 samolot wszedł do produkcji seryjnej jako MiG-15, napędzany silnikiem RD45F, będący kopią Nene II. W latach 1949 – 50 wyprodukowano 1344 egzemplarzy. W kodzie NATO MiG-15 otrzymał nazwę Fagot. Wersja licencyjna samolotu MiG-15, nazwana Lim-1 (licencyjny myśliwiec-1), była produkowana w WSK Mielec w latach 1952 – 1954 w liczbie 227 sztuk.
W WSK Rzeszów produkowano silnik RD-45F pod nazwą Lis-1 (licencyjny silnik-1). W latach 1951 – 1954 w Czechosłowacji wyprodukowano na licencji 821 samolotów. Polskie lotnictwo eksploatowało samoloty produkcji rodzimej oraz radzieckiej i czechosłowackiej.
| Rozpiętość | 10,08 m |
| Długość | 10,1 m |
| Masa startowa | 4806 kg |
| Maksymalna prędkość | 1031 km/h |
| Pułap | 15200 m |
| Zasięg | 1505 km (z dodatkowymi zbiornikami) |
| Uzbrojenie | 2 działka NS-23 kal. 23 mm i działko N-37 kal. 37 mm; bomby 50 lub 100 kg lub dodatkowe zbiorniki paliwa na dwóch zamkach podskrzydłowych |
| Silnik | turboodrzutowy Lis-1 (lic. RD-45F) o ciągu 2,270 kG |
