Jego historia rozpoczyna się w roku 1947 w czechosłowackich zakładach Zlín, znanych później jako Moravan Otrokovice, kiedy to oblatano prototyp zaprojektowanego przez Karla Thomaša uniwersalnego samolotu Z-26 Trener. Był to dwumiejscowy, jednosilnikowy, wolnonośny dolnopłat o konstrukcji mieszanej, przeznaczony do szkolenia i treningu pilotów. W latach 1949-1951 budowano seryjnie Z-26 wyposażone w drewniane skrzydła i napędzane silnikiem Walter Minor 4-III. Późniejsze wersje miały już konstrukcję całkowicie metalową.
Z-226 Bohatyr powstał w 1955 roku z przeznaczeniem do holowania szybowców. Otrzymał on sześciocylindrowy silnik Minor 6-III i okazał się doskonałym samolotem do akrobacji, co spowodowało powstanie w roku następnym Z-226 Akrobat przeznaczonego wyłącznie do akrobacji. Później znane były między innymi odmiany Z-226 AS Akrobat Special, Z-326 Trener Master z chowanym w locie podwoziem oraz Z-726 Universal.
Ostatni prototyp kolejnej wersji powstał jeszcze w 1973 roku. Ogółem w latach 1947-1974 powstało 1457 samolotów różnych odmian.
W Polsce Zliny były eksploatowane do 1974 roku, a wiele egzemplarzy przebudowanych na jednomiejscowe maszyny do akrobacji lata do dnia dzisiejszego.
Prezentowany egzemplarz, o numerze fabrycznym 640 i rejestracji SP-ARM, należy do pierwszej wersji produkcyjnej. Został on zakupiony przez Polskę w partii 38 sztuk w 1952 roku i był w eksploatacji do 1974 roku. Wylatano na nim 1271 godzin. Do zbiorów Muzeum został przekazany przez Aeroklub Krakowski.
| Rozpiętość | 10,3 m |
| Długość | 7,5 m |
| Masa startowa | 760 kg |
| Maksymalna prędkość | 200 km/h |
| Pułap | 4700 m |
| Zasięg | 600 km |
| Uzbrojenie | – |
| Silnik | rzędowy odwrócony Walter Minor 4-III o mocy 105 KM (78 kW) |
