Samolot: Mikojan-Guriewicz MiG-21PFM (typ 94N)

ZSRR
samolot myśliwski
1965

MiG-21 drugiej generacji przystosowany do przenoszenia broni jądrowej.

MiG-21PFM to kolejna wersja rozwojowa MiG-21, będąca następcą wersji PF, produkowana w latach 1964–1968. Samolot był wyposażony w nowy fotel wyrzucany KM-1, co pociągnęło za sobą przekonstruowanie osłony kabiny w miejsce jednoczęściowej, otwieranej do przodu, pojawiła się osłona dwuczęściowa ze stałym wiatrochronem i otwieraną na prawo owiewką. Wprowadzono powiększony statecznik pionowy i nowe skrzydło wyposażone w klapy z systemem zdmuchiwania warstwy przyściennej, co poprawiło charakterystyki startu. Zastosowano nowy kompleks celowniczy, pozwalający na atakowanie celów naziemnych bombami, kierowanymi i niekierowanymi pociskami rakietowymi. Pod kadłubem można było podwiesić zasobnik GP-9 z dwulufowym działkiem GSz-23. Samoloty MiG-21PFM w odmianie 94N były przystosowane do przenoszenia broni nuklearnej.

W kodzie NATO MiG-21 PFM nosił oznaczenie Fishbed F. Samoloty MiG-21 w wersjach F-13, PF i PFM brały udział w wojnie w Wietnamie i wojnie izraelsko-arabskiej. Polska zakupiła 132 samoloty MiG-21PFM w latach 1966–1968. Była to najliczniej użytkowana wersja MiGa-21 w Polsce.

Egzemplarz o numerze seryjnym 94MŁ01 i numerze bocznym '01' od 1966 roku służył w 40. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Świdwinie, a od 1971 – w 2. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Goleniowie.

Powrót