Najstarszy egzemplarz śmigłowca Mi-2 w Polsce. Pod koniec lat 50. w ZSRR rozpoczęto prace nad następcą śmigłowca Mi‑1. Nowy śmigłowiec miał przewozić 8 ludzi i być napędzany silnikiem turbinowym. W biurze konstrukcyjnym Klimowa rozpoczęto prace silnikiem GTD‑350, wzorowanym na amerykańskim Allison 250. Prototyp śmigłowca W‑2, napędzanego dwoma silnikami GTD‑350, oblatano w 1961. W 1963 r. wszedł do produkcji pod nazwą Mi‑2. W 1964 przekazano produkcję licencyjną śmigłowca i silnika do Polski. Pierwsze seryjne egzemplarze wyprodukowano w 1965 r.
W lotnictwie cywilnym Mi-2 w dalszym ciągu są eksploatowane jako transportowe, pasażerskie i patrolowe. Latają też w lotnictwie policji. Powstały liczne wersje wojskowe Mi-2: transportowo-sanitarna, pasażerska, szkolna, ratownicza, do rozpoznania skażeń chemicznych i fotogrametryczna. Na bazie Mi-2 opracowano śmigłowiec PZL Kania, napędzany silnikami Rolls Royce/Allison 250 i wyposażony w awionikę firmy Bendix/King, charakteryzujący się dużo lepszymi osiągami.
Prezentowany egzemplarz to najstarszy Mi‑2 w Polsce, o czym informował napis umieszczony w 30-lecie służby śmigłowca. Służył w 47. Pułku Lotnictwa Łącznikowo-Sanitarnego, 49. Eskadrze Lotnictwa Łącznikowo-Transportowego, 37. Pułku Śmigłowców Transportowych, 6. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego i 3. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Do Muzeum został przekazany w 2006 r.
Średnica wirnika | 14,56 m |
Długość kadłuba | 11,94 m |
Masa startowa | 3550 kg |
Maksymalna prędkość | 200 km/h |
Pułap | 4000 m |
Zasięg | 410 km |
Uzbrojenie | – |
Silnik | dwa silniki turbowałowe GTD‑350 o mocy 400 KM każdy |