Rolnicza wersja najpopularniejszego w bloku wschodnim śmigłowca. Śmigłowiec Mi-2 został skonstruowany w ZSRR w biurze Michaiła Mila. Produkowany na licencji w WSK Świdnik od 1965 r. Wersję rolniczą oblatano w 1968 r. Wyprodukowano ogółem ok. 5450 szt. śmigłowców Mi-2 różnych wersji, w tym 350 szt. rolniczych. W Polsce eksploatowane były w Zakładzie Eksploatacji i Usług Śmigłowcowych PZL Świdnik a potem w Lotniczym Przedsiębiorstwie Usługowym „Heliseco” w Świdniku.
Mi-2 jest wielozadaniowym śmigłowcem konstrukcji metalowej. Posiada stałe podwozie z kółkiem przednim i metalowy 3-łopatowy wirnik główny. Kabina mieści pilota i operatora oraz 8 pasażerów lub 700 kg ładunku. Zespół napędowy stanowią 2 silniki turbinowe GTD-350 o mocy 405 KM (298kW) każdy produkowane w PZL WSK Rzeszów. W wersji rolniczej na zewnątrz kadłuba montowane są 2 laminatowe zbiorniki na chemikalia o pojemności 600 I każdy.
Do kadłuba montowane są kratownice dla zawieszania rur opryskowych i atomizerów (dla oprysków drobnokroplistych). Pompy do chemikaliów oraz atomizery napędzane są silnikami elektrycznymi. W wersji do wysiewania nawozów sypkich stosowane są alternatywnie:
Prezentowany śmigłowiec przekazany został przez „Heliseco” jako dar dla MLP w Krakowie dnia 10.06.2008 r. Wyprodukowany w 1972 r., wylatał 2823 godzin. Wykonywał zabiegi agrolotnicze w Polsce oraz w Egipcie, Iraku i Nigerii.
| Średnica wirnika | 14,5 m |
| Długość kadłuba | 11,94 m |
| Masa startowa | 3550 kg |
| Maksymalna prędkość | 210 km/h |
| Pułap | 4000 m |
| Zasięg | 800 km |
| Uzbrojenie | – |
| Silnik | dwa silniki turbowałowe GTD‑350 o mocy 400 KM każdy |
