Szybowiec: IS-3 ABC-A
Polska
szybowiec szkolny
1957
|
|
Rozpiętość
|
9 m |
|
Długość
|
6,3 m |
|
Powierzchnia nośna
|
13,5 m2 |
|
Masa własna
|
105 kg |
|
Masa startowa
|
185 kg |
|
Doskonałość
|
9,2 przy prędkości optymalnej 53 km/h |
|
Opadanie
|
min. 1,5 m/s przy prędkości ekonomicznej 48 km/h |
|
Prędkość minimalna
|
45 km/h |
|
Maks. prędkość nurkowania
|
135 km/h |
|
Pierwszy po wojnie skonstruowany i produkowany w Polsce jednomiejscowy szybowiec szkolny.
Ta prosta i tania konstrukcja była przeznaczona do masowego szkolenia początkowego (w kategorii A i B). Bezpieczny i łatwy w pilotażu szybowiec w układzie zastrzałowego górnopłata z kadłubem kratowym przystosowany był do startów za wyciągarką. Prototyp szybowca, zaprojektowanego przez inżynierów Rudolfa Matza i Romana Zatwarnickiego w Instytucie Szybownictwa w Bielsku-Białej, został oblatany w grudniu 1947 roku przez pil. Piotra Mynarskiego, a już we wrześniu 1948 roku miał miejsce oblot pierwszego egzemplarza seryjnego.
Na podstawie płynących z wieloletniej eksploatacji doświadczeń powstały kolejno trzy wersje produkcyjne: ABC-bis – ze składanym płatem i usterzeniem, ABC-ter – z nie składanym płatem i usterzeniem oraz ABC-A – z dalszymi modyfikacjami. Szybowce ABC mogły być wyposażane w lekką, specjalnie dla nich zaprojektowaną, kabinkę. Łącznie wyprodukowano ponad 250 egzemplarzy szybowców ABC, z czego część na eksport do Chin. Szybowce ABC wyszły z użycia w szkoleniu w aeroklubach pod koniec lat pięćdziesiątych, przede wszystkim ze względu na przejście do szkolenia na szybowcach dwusterowych.
Prezentowany w Muzeum szybowiec IS-3 ABC-A o znakach SP-1697 używany był w Aeroklubie Tatrzańskim w Nowym Targu.
Powrót
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 
