Samolot: PZL M-4 Tarpan

Polska
samolot szkolny
1964

Aeroklub PRL w drugiej połowie lat 50. potrzebował nowego samolotu szkolno-treningowego. Nie zdecydowano się jednak na przyjęcie do eksploatacji
dwumiejscowego, całkowicie metalowego dolnopłata ze stałym podwoziem PZL M-2.
Nowy samolot został opracowany w 1958 roku przez zespół konstrukcyjny pod kierownictwem inż. Tadeusza Stępczyka w WSK Mielec. Wstępny projekt płatowca był gotowy jeszcze w tym samym roku. Był to dwumiejscowy, szkolno-treningowy samolot o konstrukcji całkowicie metalowej, w układzie wolnonośnego dolnopłata. Prototyp oblatany we wrześniu 1961 roku przez pilota doświadczalnego Tadeusza Gołębiewskiego został następnie zaprezentowany na Wystawie Przemysłu Lotniczego w Warszawie. Długi okres od powstania projektu do oblotu wymuszony był oczekiwaniem na silnik WN-6B - był on wówczas dopiero w fazie prób.
W 1962 roku samolot przeszedł próby fabryczne, które dowiodły, iż maszyna nie spełnia założeń technicznych - głównie ze względu na
przekroczenie masy. W wyniku tego zarzucono dalsze przygotowania do rozpoczęcia produkcji seryjnej. Dokumentacja fabryczna została odesłana do
Mielca w  celu dokonania poprawek.


W 1964 roku powstał kolejny prototyp, który został oblatany w 1966 roku. Problemy natury technologiczno-ekonomicznej, a mianowicie przekroczona masa własna, niedopracowany silnik oraz wysoki koszt produkcji - były powodem wycofania się Aeroklubu z zamówienia. Spowodowało to wstrzymanie przygotowań do produkcji seryjnej. Samolot PZL M-4 Tarpan pozostał jedynie w stadium prototypu.
Po zmniejszeniu masy samolot ten brany był pod uwagę jako reprezentant Polski na Mistrzostwach Świata w 1966 roku. Po przeprowadzeniu zmian technicznych 2 samoloty były oblatywane przez pilotów kadry narodowej. Jednak brak zgody władz przemysłu lotniczego nie dopuścił tej konstrukcji do startu
w zawodach.
Prezentowany egzemplarz płatowca o numerze fabrycznym I/3, ze znakami SP-PAK, został podarowany Muzeum przez Aeroklub Mielecki w 1971 roku.

Powrót